Etiopisk avis nedlagt

På studieturen til Afrika vitja vi mellom anna den etiopiske avisen Addis Neger. Sjå innlegg lenger nede på bloggen med bilde av redaktøren Mesfin Negash.

No har avisa sett seg nøydd til å legge ned driften, ifølgje avisa si eigen nettside. Grunnleggarane og redaktørane har rømt landet for å omgå eventuell straffeforfølging etter tiltalar som er reist mot dei. Avisa har over lengre tid slete med fiendtleg innstilling frå etiopiske myndigheiter, og ein svært innskrenka pressefridom har gjeve lite spelerom til å drive ei uavhengig avis.

Dette er svært trist, særleg sidan det snart er val i Etiopia og landet treng ei, så vidt eg forstår, intelligent og uavhengig, avis som kan stille kritiske spørsmål.

Då er det jul igjen

Har sete i heile dag med refleksjonsoppgåve om media i Kenya og Etiopia, og har deadline i kveld. Skal bli deilig å nyte jula... Har og rukke å kjøpe og pynte juletreet i dag, og som dykk ser er det hakket ujamnt, men jaja. Det var blant dei betre som var att. Treet er fullt av julekuler og pynt vi laga då var små, og det er veldig kosleg.

Lurte på kva juletreet eigentleg har med jula å gjere... I følgje wikipedia:
"Det symboliserte livets tre i paradisets hage. I følge den bibelske fortelling i 1. Mos 3 ble adgangen til livets tre stengt pga. Adams fall, og mennesket ble vist ut av paradisets hage. Men gjennom frelserens fødsel, som den kristne jul feires som, er adgangen på nytt åpnet til livets tre."

"Hvorfor juletreet har blitt symbol på livets tre, er noe uklart. Men man antar at dette har skjedd gjennom framføring av de middelalderske mysteriespillene om Adams fall...
Siden livets tre forekommer i disse mysteriespillene, har noen sett symbolikken mellom Adams fall som stenger adgangen til livets tre og Kristi fødsel som åpner den. "

Hmm. Good to know, etter 22 år som kristen...
No er eg veldig klar for ferie med familie og venner, skjønt eg saknar Zanzibar litt...

Zanzibar life

Då er eg vel heime i Noreg for lengst.
Det er godt og kaldt og, som alle veit, masse snø! Rart å kome frå 35 varmegradar til under frysepunktet, særskild der eg bur. Ytterst sjeldan vi får snø i juletider.

Jaffal, øverst er bassenget på hotellet på Zanzibar. Nice eller? Når det var høgvatn i sjøen (det indiske hav, by the way!), var det ofte så varmt at det ikkje var veldig behageleg. Men bassenget var alltid deilig. Under er restauranten/baren/oppholdsrom, men sofaer i andre etasje. Det var eit hyggeleg hotell, men litt sært når kelnarane drakk og dansa med gjestane om kveldene... Kosleg for så vidt, men tvilsom stad å dra når du får ungar ;)
Når ein skulle ha mat, måtte ein rekne med å måtte vente ti afrikanske minutt, eller 40-60 norske. Så vi vente oss til å bestille minst ein time i forvegen, til eit bestemt tidspunkt.

Ein del god mat, men førsteinntrykket av ein smaklaus pizza sit lenge i. Og ein kveld bestilte eg wrap med mango og kylling, fekk først med avocado og biff, så med kun mango :) Jaja. Den var god anyway.
Ein ettermiddag dro vi til byen Stone Town på vestkysten. Vi fekk bare tid til ein times omvisning før vi måtte rekkje middag og solnedgang. Litt kjipt med så lite tid, men sånn blei det no. Fin og by med mange smug, så vi hadde med eit par guidar så vi ikkje skulle gå oss vekk.Her er nokre muslimske innbyggarar samla på ein open plass. Zanzibar er for det meste muslimsk, og menn med slike hodeplagg kunne observerast overalt.
Dagen etter dro vi på delfinsvømming med snorklar tidleg om morgonen. Det var fantastisk å sjå desse nydelege vesena svømme rett under seg! Kan du sjå finnene over vatnflata?Hotellet vårt ligg i landsbyen Jambiani på austkysten, og ein dag gjekk vi ein tur og såg på bylivet. Barna var veldig interesserte i å bli fotograferte.. Skjønne!

Endeleg litt livsnyting...

Då har eg komen meg tilbake frå safari og heilt til Zanzibar! Det er ei øy aust for Tanzania, som øya er i union eller noke med.

På første safaritur i Maasai Mara såg eg ein haug med løver med ungar, sebraer, gnuer, bøfler, sjiraffer og andre ting. Det var heilt fantastisk å oppleve dyra i sitt rette element, og ikkje bare bak eit gjerde. Dessverre kasta eg opp på turen, avdi eg vart veldig kvalm av all humpinga.

Vi hadde køyrd heile dagen frå Kisumu, ein 5-6 timars tur med lite mat, før vi heiv i oss ein rask lunsj og dro ut på safari (game drive) nummar ein. Magen min kom i sterk ubalanse av ufatteleg dårlege vegar dei ca siste 100km, og forblei slik den neste natta. Alt i systemet kom opp, og lite ville bli der. Fekk etterkvart medisinar av lege på lodgen, og blei gradvis betre.

Eg fekk kje med meg fleire game drives (av totalt fire), men fekk sjå ein skokk med elefantar på veg til flystripa då eg skulle tilbake til Nairobi på søndag. Og det var oppmuntrande etter eit par kjipe dagar på luksushotell i bushen eg ikkje fekk nyte så veldig. Ja, tok fly tilbake. Orka ikkje 8 timar i humpete buss tilbake. Det tok meg ei halv veke å fylle magen att, og då spelte rå gulrot ei sentral rolle.

Søndag, tirsdag og onsdag blei brukt tilbake på SMCC på å slappe av og kome seg att. Dei andre tok utflukter til shoppingsentre og ekskursjon til Camerapix, ein kameraproduksjonsbedrift. Godt å slappe av litt.

Helste på norsk unge som gjekk på TeFT, Tent For å Tjene, ein bibelskule i regi av NLM. Kosleg. Fekk og med meg nokre episodar av Blåfjell og Olsenbanden jr som dei og misjonærbarna såg på om kvelden :) Litt julestemning må til...

Siste kvelden var det avslutningsmiddag med tradisjonell kenyansk mat, i lag med tidlegare nemnte Joe Kadhi og den norske kona hans. Det vart eit par talar og utdeling av sertifikatar som bevis på vår deltaking på kurset. wow :)
Har verkeleg lært mykje om afrikansk og særleg kenyansk politikk og medieverd dei siste vekene. Unik oppleving!

Deretter drog vi altså vår kos til Zanzibar for å slappe av ei veke, men utan lærarar, så vi må greie oss sjølv. Vi kom hit til Coral Rock Hotel i landsbyen Jambiani på austkysten i går, og har brukt tida så langt på å bade, sole oss, partye og ligge pal i vamen. Luftfuktigheten her ved kysten er (bombe:) veldig høg i forhold til nairobi og addis abeba, så ein er konstant litt klam. Det gjer for så vidt ingen ting på stranda, og er bare deilig.

Det er fantastisk å bare ta livet heilt med ro no, og i dag kjente eg at det var veldig godt å vere her. Maten er litt variabel i smakskvalitet, men det fins nesten ingen mygg her, og det er fantastisk. Dei har visstnok spraya heile øya for å sleppe unna myggsvermene! Det er dog ein del maur i alle lengder og fargar og eit eller anna som bit meg på anklane om nettene, men det går fint. No gler vi oss til snorkling og svømming med delfiner på mandag! Det blir vel ein tur hovudstaden Stone Town og, for shopping og sightseeing. Snakes!

Paa nett i bushen

Heisann, no sit eg paa ARC-senteret som er over ein time med bil utanfor byen Kisumu i vestlige Kenya. Vi kom i gaar og her er i dag for aa sjaa kva dei driv med her: alt fraa klinikk til opplaering i data. Senteret er politisk og religioest uavhengig og drivast av kenyanarar. Maalet er redusere fattigdom og bidra til positive endringer i lokalsamfunnet. Dei driv med mikrofinans og faar stroemforsyning fraa solcellepaneler donert av norske bedrifter.
Veldig bra!Ellers har eg det bra, saknar familien og Noreg, dog ikkje klimaet... Det er sommer og sol her, og det kan jeg godt lige. Her i vest-Kenya er det litt varmare og klammare luft enn i Nairobi, og varmare skal det forhaapentlegvis verte paa Zanzibar.

Eg har sluppe sjukdom av noke slag saa langt, men har nett kome inn i malariaomraade, saa eg tygg Malarone kvar dag, som ein adventskalendar ;) Vonar eg slepp unna den sjukdomen og. Magen har klart seg veldig bra, men saa gaar eg jo og paa idoform, og et ikkje salatblad eller noke skummel mat. Maten vi har faatt saa langt har vore god og trygg, saerleg paa SMCC.

Saa lurte eg paa kor mange som egentleg foelgjer med paa denne bloggen? Hyggjeleg om du legg att ein kommentar, saa eg veit eg ikkje bare skriv for min eigen del... Har ikkje noko tellesystem her skjonar du.

Noko de lesarar lurar paa om turen, Kenya osv? Fyr laus :) Eg har nok ikkje fortalt halvparten...
Karibu!

Snart på safari!

Hei og hå. Då er aller siste dag med forelesingar overstått, og godt er det! Somme kenyanske forelesarar har ein tendens til å vere uengasjerande, ha powerpointer med all for mykje tekst og vanskelege ord, samt snakke afrikanske engelsk som ikkje akkurat er så veldig lett å skjøne.
Når dagane i tillegg er lange med bare to pausar frå kl 9 til 16, vert vi godt trøytte undervegs.

Helga gjekk med til besøk i Mathareslummen, Elephant Orphanage (over), bading, film og feiring av Kamilla sin bursdag med tilhøyrande dansing :)

Vi var forberedt på å møte eit forferdeleg syn i slummen, men det var liksom ikkje så gale som vi hadde trudd. Folk budde i skur av plankar, plastikk og bølgeblikk, tråkka rundt i drit, jord og boss, og hadde fint lite å leve for.
Men vi møtte bare smilande barn og godt kledde vaksne. Ingen vanskapte eller lemlesta tiggarar, slik vi møtte i hovudgata i Addis Abeba, Etiopia. Lukta vart heller aldri særleg galen der vi gjekk gjennom slummen, guida av folk frå Mathare Youth Sports Association.
Det gjekk litt fort, så vi fekk ikkje tatt innover oss alle inntrykka.

Vi vitja og bygningane til MYSA. Det er dei som sender fotballag til Norway Cup. Arbeidet dei driv er ufatteleg viktig for å skape håp og framtid for barna i slummen. Han eine fortalde at få i slummen har jobb, så difor dopar dei seg, for å sleppe å ta kvardagen innover seg. Og slik forblir det. Men organisasjonar som MYSA kan hjelpe unge til å ta ansvar for seg sjølv og miljøet rundt seg, og gjere det til ein betre stad. Vi i turgruppa bidro med to stipender slik at to barn får gå på skule det komande året.

I morgon brukar vi dagen på å køyre vestover i Kenya til ARC, eit prosjekt i Kisumu eller kva det heitte. Aner kje heilt kva dei driv med, men det er noko foregangsarbeid innen jordbruk trur eg. ARC er drive frå Kristiansand.

På torsdag drar vi vidare til Maasai Mara, der vi skal bu i stilige "telt" og dra på safari :)

Har forresten IKKJE dekning på mobilen, så ikkje prøv å få tak i meg før 17. november, då er eg tilbake i Bergen. Eg har kjøpt lokalt simkort til naudsfall, og om du absolutt vil ha det nummeret, kan du sende ein mail ;)

No må eg pakke til safarituren, samt sjå Løvenes Konge...